Самааналіз урока

  СХЕМА САМААНАЛІЗУ ЎРОКА БЕЛАРУСКАЙ МОВЫ

1.  Характарыстыка структуры ўрока:

• мэта ўрока, вызначэнне агульнадыдактычных і прыватнаметадычных задач урока;
• тып урока, яго месца ў сістэме іншых урокаў беларускай мовы;
• асноўныя структурныя кампаненты ўрока;
• размеркаванне часу на ўроку, эфектыўнасць яго выкарыстання;
• забеспячэнне цэласнасці і завершанасці ўрока.

2.  Рэалізацыя асноўных задач урока:

• выкананне патабаванняў праграмы, фарміраванне камунікатыўнай і  лінгвістычнай кампетэнцыі вучняў;
• суадносіны дзейнасці вучняў пры ўспрыманні новага матэрыялу і самастойнай работы вучняў пры рашэнні моўных задач;
• арганізацыя першаснага замацавання моўнага матэрыялу;
• праверка засваення ведаў і сфарміраванасці вучэбна-моўных уменняў і навыкаў.

3. Рэалізацыя развіццёвай функцыі ўрока:

• актывізацыя разумовай дзейнасці вучняў (аналіз, параўнанне, супастаўленне, абстрагаванне і канкрэтызацыя, класіфікацыя, сістэматызацыя граматычных з’яў і фактаў);
• развіццё пазнавальнай самастойнасці ;
• арганізацыя вуснай і пісьмовай маўленчай практыкі на ўроку;
• ацэнка эстэтычнай функцыі мовы.

4. Рэалізацыя выхаваўчай функцыі ўрока:

• выкарыстанне выхаваўчых магчымасцей зместу дыдактычнага     матэрыялу (тэксты практыкаванняў, этнакультурныя звесткі, тэксты для вусных і пісьмовых пераказаў, гістарычны каментарый);
• выхаванне культуры разумовай працы (авалоданне рацыянальнымі вучэбнымі дзеяннямі для вырашэння граматычных і арфаграфічных задач), выхаванне добрасумленных адносін да працы;
• практычнае выкарыстанне школьнікамі ведаў па вывучаных тэмах у будучым (арфаграфічныя, пунктуацыйныя ўменні, маўленчыя і камунікатыўныя навыкі);
• улік выхаваўчай функцыі кантролю і ацэнкі (спалучэнне індывідуальнай, групавой формаў ацэнкі, агульная ацэнка работы класа).

5.Метады навучання беларускай мове:

• тэарэтычныя метады (тлумачэнне настаўніка, самастойнае чытанне падручніка, гутарка);
• тэарэтыка-практычныя метады (выкананне аналітыка-сінтэтычных    практыкаванняў, канструяванне словазлучэнняў, сказаў, мадэліраванне па прапанаваных схемах, рэдагаванне тэкстаў);
• метады кантролю (індывідуальны, франтальны, камбінаваны, самакантроль, узаемакантроль);
• методыка праверкі дамашняга задання (выкананне аналагічных практыкаванняў, праверка ў форме дыктанта, выбарачная праверка, узаемаправерка, праверка ў выглядзе кансультацый);
• метады, звязаныя з матывацыяй навучання (рашэнне праблемных задач, дыдактычныя гульні, алгарытмы).

6. Работа з вучнямі:

• падрыхтоўка вучняў да ўрока;
• актыўнасць вучняў на розных этапах урока;
• віды маўленчай дзейнасці на ўроку (слуханне, чытанне, гаварэнне, пісьмо);
• адносіны да прадмета, да настаўніка;
• дынаміка працаздольнасці, моманты найбольшай актыўнасці, спаду актыўнасці, іх прычыны;
• падвядзенне вучняў да самастойных вывадаў, заключэння.

7. Карэкцыя канспекта.